Let's rock these mountains!

Dag allemaal,

Nieuwe dag, nieuwe avonturen. Vandaag ga ik verder met een nieuw verhaal over mijn reis. Nu gaan we lekker de natuur in. Op 4 augustus vertrok ik richting Whistler. Helaas enigszins teleurgesteld omdat ik vanuit Victoria per watervliegtuig naar Whistler zou gaan. De rook van alle bosbranden was echter zo dik dat het vliegtuig die ochtend vlak voor vertrek geannuleerd werd en ik toch per bus naar Whistler moest vertrekken. Eenmaal onderweg naar Whistler werd goed duidelijk dat het vliegtuig niet om het minste geringste geannuleerd was. Hoe dichter we bij het voormalig olympische plaatsje kwamen, hoe dichter de rook werd. Eenmaal in Whistler aangekomen was de rook zo dik dat je slechts een meter of 10 echt helder kon zien voor de rook begon. Er was zelfs een luchtkwaliteitsalarm afgegeven.

De rook mocht de pret echter niet drukken. Zodra ik in het hostel aangekomen was, werd ik door een stel jongens en meiden uitgenodigd om mee te gaan zwemmen in het meer om de hoek van het hostel, Alpha lake. Enigszins twijfelend klom ik van de rotsen om het meer in te glijden. De meeste meren in Canada zijn steen en steenkoud, dus ondanks de hitte van de afgelopen dagen keek ik niet erg uit naar de verfrissende duik. Echter doordat Alpha lake meevalt qua formaat, bleek het meer een stuk minder koud te zijn dan de andere meren in de omgeving. Het was heerlijk om even te kunnen zwemmen en even te kunnen afkoelen. ’s Avonds zijn we, ter gelegenheid van de verjaardag van één van mijn nieuw gemaakte vrienden die zo veel indruk heeft gemaakt dat ik inmiddels de naam weer ben vergeten, een avondje gaan stappen in downtown Whistler. Een geslaagde avond met een slow start van de volgende ochtend als gevolg. De rest van mijn tijd in Whistler heb ik de omgeving verkend met Kelli en een vriend van haar Mike. Kelli heb ik ontmoet in Vancouver en had me uitgenodigd om met haar en wat vrienden te BBQ-en. We hikten naar Green Lake, Lost Lake en Nita Lake en hadden een heerlijke avond met BBQ en games. Ook nam ik de gondel naar de top van de Whistler Mountain en deed de Peak to Peak naar de Blackcomb Mountain. Dat was een hele ervaring. Na een kleine, maar stijle en lastige hike op de Whistler Mountain nam ik ook nog de peak gondola naar de echte piek van de berg. Daar boven op de berg kon je helaas niet al te veel zien op dat moment door de rook, maaaarrr ik kan wel weer wat van mijn bucketlist afschrijven.. want daar stond ik dan op 2200 meter hoogte, met 30 graden en volle zon, met mijn voeten in de sneeuw.

Zo was ondanks alle rook mijn Whistler avontuur toch een succes. Hoewel ik graag wil geloven dat het dorpje zonder alle rook nog gezelliger is, de natuur nog mooier en het uitzicht nog adembenemender, heb ik mezelf goed vermaakt. Op 8 augustus was het echter weer tijd om verder te gaan.. en hoe! In Vancouver pakte ik de trein naar Jasper. Deze 16 uur durende treinreis was ook een hele ervaring. We vertrokken om 20.00 uur en reisden de hele avond door. Het eerste deel van mijn reis werd daarom gekenmerkt door luidruchtige buren, ongemakkelijke posities en overal spierpijn... maaarrrr ik heb de nacht doorstaan. Het stuk dat we overdag reden was een stuk aangenamer. De trein had een panoramacoupe waarin je kon genieten van de prachtige omgeving. Daarnaast was er goede catering aan boord en had ik een schattig 5-jarig vriendinnetje gemaakt waarmee ik gezellig spelletjes speelde. Na 16 uur komt dan dat moment dat je Jasper binnenkomt. Mijn eerste keer in een dorp echt in de Rocky Mountains. Onderweg hadden we al uitzicht op de meest prachtige meren, vergezichten en bergen. We zagen zelfs Mount Robson op een heldere dag. Deze berg is slecht een X aantal dagen per jaar volledig goed zichtbaar en is de hoogste piek aan de Canadese zijde van de Rocky Mountains. Om 16.00 uur lokale tijd verminderde de trein vaart en kwamen we aan in Jasper. En dan komt dat moment dat je uitstapt en om je heen kijkt. Mijn mond viel er van open. Bergen, bergen en nog eens bergen, zo ver je kunt kijken. Het was werkelijk waar prachtig. Vol verbazing over de prachtige omgeving liep ik binnen 5 minuten naar mijn hostel. Na voor de 100ste keer moeilijkheden te hebben met de bedden in het hostel werd ik ingecheckt en kon mijn tijd in Jasper beginnen.

In Jasper had ik 2 volle dagen om de omgeving te verkennen. Mijn eerste volle dag spendeerde ik in het dorp. Genoot van de omgeving, bezocht allerlei winkels en onderzocht mijn opties voor de tweede dag. Door de treinreis was ik nog wat vermoeid en dus besloot ik dat ik dat voldoende vond door die dag. Midden in het dorp is een parkje waar ik van mijn pizza en mijn omgeving genoot en ’s avonds in het hostel maakte ik nog wat vrienden waarmee ik een biertje dronk. Daar is het hostelleven dan weer uitermate geschikt voor. 1) vrienden zijn zo gemaakt en 2) je weet dat je echt in een slecht hostel zit als er geen liquorstore om de hoek is.

Mijn tweede dag in Jasper was ietsje actiever. ’s Ochtends beklom ik “the Whistler Mountain”. Een verwarrende naam omdat hij toch echt in Jasper staat. Toen we met de skytram naar boven gingen, viel wederom mijn mond open. Het was een heldere dag en het zicht was goed. Ik had me duidelijk niet goed voorbereid op wat me te wachten stond. Het was zo ontzettend gaaf. Zo ver als je kon kijken zag je de meest prachtige landschappen, bergen en meren. Bovenaan ben ik op een grote rots geklommen en daar ben ik ruim een half uur blijven zitten om puur alleen maar om me heen te kijken en te genieten. Ik wist dat de natuur mooi kon zijn, maar dit was onvoorstelbaar. Na zo’n 1.5 uur was het echter weer tijd om naar beneden te gaan, want voor die avond had ik een wildlife tour geboekt.

Op mijn wildlife tour had Ik één doel: een beer spotten! Mwaaah mwaah mwaah mwaah mwaaaaaaaaaaah. De eerste keer dat de gids schreeuwde: “oeeh, look over there!”, bleek het te gaan om een bever en de tweede keer om een paar hertjes. Daarna was iedereen toch iets minder enthousiast en sprong niet direct meer op. Uiteindelijk was het een leuke tour. We zagen bighornschapen, herten, elanden, bevers en een coyote. Uiteindelijk hebben we dus veel wildlife gezien, alleen helaas niet de beren en moose waarop ik had gehoopt.

De dag na dit wildlife avontuur reisde ik verder naar Banff, een ander nationaal park dat ongeveer drie uur ten zuiden ligt van Jasper. De meningen over welke van de twee mooier is zijn verdeeld. Jasper National Park is groter, maar Banff town is groter. Banff is iets toeristischer dan Jasper, maar daarom ook weer beter bereisbaar voor de reiziger zonder auto. In Banff kwam weer een volgende hostelstruggle naar voren, namelijk een hoogslaper en een laag plafond. Dit resulteerde in ongeveer een halve meter ruimte tussen de bovenste railing van mijn bed en het plafond, probeer daar maar eens fatsoenlijk in te komen met je volumineuze derriere. Gelukkig was het maar voor twee nachtjes.

In Banff had ik hele leuke roommates waarmee ik dan ook die avond gezellig ging eten. Twee Australische verpleegsters en een Duitse taalstudente. Na een gezellige en lekkere maaltijd bij de lokale mexicaan belandden we in een Saloon en daar viel wederom mijn mond open. De mensen, het dansen, het zwieren en het zwaaien. Het was net of ik een cowboyfilm instapte. De cowboys zelf hadden net iets meer burgers gegeten dan in de film, maar dat maakte het des te knapper dat ze op die  manier uit hun plaat gingen. Prachtig om een keer te zien.

De rest van mijn tijd in Banff genoot ik van mijn prachtige omgeving. Het dorp, de winkeltjes, de uiterst vriendelijke mensen en alle mooie natuur er omheen. Ik boekte een tour naar Lake Moraine en Lake Louise, twee van de meest prachtige en heldere meren die ik ooit heb gezien. Als je de kleur van het meer voor de eerste keer ziet dan zou je zeggen dat ze er een instagramfiltertje over heen hebben gegooid, zo prachtig helder en adembenemend. En alsof het niet op kon was daar het onverwachte moment waarop onze goedlachse gids opeens riep: “hey, look over there!” en ja hoor, daar was hij dan... Pooh bear, winnie the pooh bear! Zo zag ik toch nog tot twee keer toe een beer in het wild en was mijn avontuur toch nog compleet.

Op 14 augustus vertrok ik naar Calgary voor de laatste nacht van mijn rondreis. Hier had ik een heerlijke Bed & Breakfast geboekt. Ik genoot van alle luxe die ik bijna 2 maanden niet gehad had, een heerlijk bad, een kamer voor mij alleen, een queensize bed en vooral rust en stilte om me heen. Na een heerlijke nacht, een lekker ontbijtje en een manicure, vertrok ik de volgende dag weer naar Edmonton. Daarmee zijn mijn rondreis en dit verhaal ten einde, maar mijn avontuur zeker niet! De volgende keer weer meer, maar voor nu bedankt voor het lezen! Ciao!